नील
Posted on 23.11.09 by Thech®sennone™
Αν υποφέρω είναι γιατί δεν γνωρίζω τον τρόπο να μην το κάνω και όχι από κάποια ηδονή ή γιατί δεν γνωρίζω να απολαμβάνω την ομορφιά. Θα θελα απλώς -τώρα που είμαι ελεύθερος από εμάς να είμαι εγώ έτσι όπως δεν είμαι-να έχω την δυνατότητα της απώλειας της συνειδητής μου όψης, θα ήθελα να μπορούσα να αποσυρθώ από τις αισθήσεις μου έτσι όπως οι μοναχοί αποσύρονται από τον κόσμο. Δεν ζητώ πολλά από την ζωή παρά μονάχα να μπορώ να κοιμηθώ ύπνους δίχως όνειρα και να ξυπνώ με κάποια απώλεια μνήμης που θα με έκανε να βρίσκω τον εαυτό μου στην ζωώδη κατάσταση που χαρακτηρίζει ανθρώπους που περιμένουν βαριεστημένα στην ουρά να εξυπηρετηθούν σε δημόσια υπηρεσία. Τίποτα όμως δεν βοηθά, καμία παρηγοριά, καμία ανάπαυση. Μονάχα η ατελείωτη, διάφανη, κολλώδη αγωνία να ψάχνω τρόπους να ακυρώσω τον εαυτό μου που είναι εσύ. Αν καταγράφω αυτές τις θολές φλύαρες εντυπώσεις είναι γιατί δεν έχω άλλο τρόπο να σε ακούσω να μιλάς μέσα μου ή γιατί μόνο έτσι τις νιώθω ξένες και έχω την τρυφερή ψευδαίσθηση για λίγο, πως εγώ είμαι κάποιος άλλος και πως η ζωή είναι μια τέχνη ασυνείδητη που πετυχαίνω να αντέχω.
