"Ελπίζω να είσαι καλά"
Posted on 13.2.10 by Thech®sennone™
Μην το ελπίζεις. Είμαι καλά. Καπνίζω και δεν ρωτώ πολλά. Ούτε λέω πιο πολλά απ όσα χρειάζομαι ν' ακούσω. Είμαι απασχολημένος βασικά και φυσικά φοβάμαι όλο το αύριο και κάθε αύριο. Μερικές φορές επιμένω να αγγίζω πράγματα και δεν μπορώ να ξεχωρίσω από τι είμαστε φτιαγμένοι. Σου χει συμβεί; Άλλες φορές στέκομαι σε βιτρίνες ανθοπωλείων και κάνω την ζωή του ανθοπώλη μα αυτό με κάνει να βαριέμαι και τότε σταματώ να σου κόβω λουλούδια. Είμαι καλά σου λέω. Ψάχνω πάλι να δώ σε ποιά χώρα θα στείλω το σώμα μου για να νομίζω πως λείπω, δικαιολογία για το ότι δεν σε είδα που καταφέρνω να πιστεύω. Ο αέρας ξεκολλάει τα φύλλα από τα δέντρα και νομίζω πως προσπαθεί να μου κρύψει το γεγονός ότι δεν υπάρχουν άνθρωποι παρά μόνο γιήνοι. Έτσι μια μέρα θα ξεκολλήσουμε και μεις μα δεν ξέρω σε πιο δέντρο θα λείψουμε. Κάνει κρύο και νιώθω τις ρώγες σου να σκληραίνουν. Θέλω να δω την Κού. Να φέρω πετρέλαιο; Η σόμπα θα σβήσει. Είχε λαχανόριζο στην δουλειά και το να μου λείπεις έγινε μια καινούργια αίσθηση. Σε μισώ παρέα με μένα και ζω με την ελπίδα να πάψω να γράφω. Ο Πάρης βολτάρει ελεύθερος και όπου δει κώλο τον πηδάει. Η Ευτυχία ακόμα δεν ευτύχησε. Τα παιδιά είναι καλά αγαπημένα, και εγώ σκέφτομαι ένα κορίτσι που είναι τόσο μακριά μου που όταν θα φύγει δεν θα την δώ να το κάνει. Τις νύχτες στην σκέψη της, γίνομαι ζεστός κοιμάμαι να δαγκώνω τα χείλη της και να γλύφω τους μηρούς της. Τα πρωινά χύνω τον ουρανό της με σύννεφα. Παραιτήθηκα από την πραγματικότητα γιατί είναι δουλειά που δεν πληρώνει σε όνειρα. Δεν έχω φυσικά ούτε από αυτά. Αν είσαι εγώ ξέρεις ότι τα όνειρα είναι αυτό που είσαι και όχι ότι θες να σου συμβεί. Κάνω τόσα πολλά πράγματα που δεν θυμάμαι αν τα τελειώνω. Βάζω τους άλλους να μου θυμίζουν ποιός είμαι για να μην ξαναγίνω. Να κόψω το μελό; Καλά βγάλε το σκασμό. Όλα εντάξει. Όλα όπως πρέπει. Εγώ πληρώνω ακόμα όσα σου χάρισα. Εσύ τα χαρίζεις αλλού. Ο φετινός φλεβάρης πιο χειμώνας απο ποτέ και κατά τ'άλλα τα πάντα είναι εδώ για πάντα χαμένα.
