Posted on
25.3.16
by Thech®sennone™
Υπάρχει μόνο ένα σύνορο. Το γαλάζιο που κουβαλάμε μέσα μας. Υπάρχει μόνο μια πατρίδα. Αυτή στην οποία αγωνίζεσαι για να υπάρχεις λεύτερος. Υπάρχει μόνο μια σημαία. Η Ελληνική γλώσσα.
Posted on
13.4.15
by Chaosophe®
Περιμένοντας την κατάλληλη στιγμή, περνούν δεκάδες.
Posted on
24.12.14
by Chaosophe®
Όλο που περνά ο καιρός, πιο λίγα ξέρω
Posted on
5.5.14
by ₳ȶǻӿɨḁ™ ©ɧǡѻ Ⱦɛ SɧɛɛP
Όταν δεν ξέρεις που πηγαίνεις, ποτέ δεν χάνεις τον δρόμο/
Posted on
11.2.14
by Chaosophe®
Το πιο ωραίο στην μικρότητα των άλλων, είναι η περιφρόνηση μας
Posted on
13.9.13
by Chaosophe®
Και ξαφνικά κόπασε ο αέρας γεμίζοντας την ατμόσφαιρα με την γλυκιά εκείνη ησυχία των γέρικων κτηρίων που την μέρα υποφέρουν από την καθημερινότητα των ενοίκων τους και την νύχτα ξεκουράζονται στην ησυχία των αφηρημένων ήχων της πόλης/νυστάζω μα με βασανίζει που έξω τα φύλλα σε λίγο θα αρχίσουν να υποκρίνονται πως πέφτουν, που όλες οι λέξεις μου έχουν γίνει χάδια και ολα τα χάδια απορία πως είναι μπορετά τα χέρια να σ αγαπούν τόσο πολύ, τόσο σιωπηλά/που ο γείτονας χτυπά την γυναίκα του και κανείς δεν κάνει τίποτα που να τον πονά πραγματικά/ που επιθυμώ να σε νιώσω με αισθήσεις που δεν εχει η ανθρωπότητα και να έρθεις κοντά μου όπως στους ποιητές η έμπνευση/ και ύστερα, ύστερα τίποτε άλλο από το να γείρω, σαν γέρικο κτήριο στην ησυχία του δωματίου, κουρασμένος από αυτό το ακατανόητο, συνεχές και ολοήμερο σκόρπισμα των πάντων/
Posted on
20.11.12
by I Have Seen the End
Posted on
21.10.12
by Thech®sennone™
Μην σε ξεγελάσουν οι φωνές και οι σημαίες. Ούτε οι γεμάτοι δρόμοι. Σου είπα θα πολεμούσαν για τα πάντα, αλλά δεν είναι ερωτευμένοι με τίποτα.
Posted on
21.10.12
by Thech®sennone™
Σ'αγαπώ/ Όυτε να το ανασάνω δεν μπορώ όταν το λέω από μέσα μου.
Posted on
17.6.12
by Ισχνούς Χρησμός
ότι κάνεις και ότι πεις έχει συνέπειες. Η απραξία και η σιωπή επίσης.
Posted on
8.6.12
by I Have Seen the End
Εξω περασαν όσα θα μπορούσε να χωρέσει μια μέρα. Είδαμε ενα ηλιόλουστο πρωινό να κομματιαζεται από την βροχή που απλώθηκε παντού και αφησε όλους μας σε σιωπή, καθώς κανένας δεν περιμένει παρα μόνο όσα έχει προβλέψει. Οι καρδιές βάρυναν, μα κάναμε τα πάντα ακίνητοι και η δουλειά έφτασε στο τέλος της όπως η βροχή εντός μας. Χαιρετηθήκαμε άνθρωποι ξένοι, σαν να ήμασταν αδέλφια. Κλείσαμε την πόρτα του σπιτιού σαν επιτέλους να βγήκαμε έξω. Κοιμηθήκαμε σαν να μην υπήρχε στρώμα. Ο καιρός περνά σαν βροχή και η μέρα αυτή, μας χάρισε απλόχερα το γλυκόπικρο μυστικό της. Ο χρόνος είναι κατάσταση του σώματος.
Posted on
5.6.12
by I Have Seen the End
Αν φτάσεις κάπου, παει να πει πως χάθηκες
Posted on
5.6.12
by I Have Seen the End
Καιρό τώρα σε μαθαίνω να με ξέρεις και συ ακόμη δεν κατάλαβες πως ο καιρός είναι νεφελώδης γιατί η γαρδένια ανθίζει όποτε το δέρμα σου γίνεται απαλό σαν ατύχημα που συνέβει στην διασταύρωση των μη αναγνωσμένων και οι οδηγοί αντάλλαξαν όρκους ανασφάλειας γιατι η πρώτη φορά που χτυπάς σου αφαιρεί την δυνατότητα της αθωότητας και υστερα φοράς για πάντα εκείνο το χαμόγελο απο τούλι και πέπλα που στρώνει τον δρόμο για τον αιώνιο εμφύλιο που δεν εχει νικητή παρα μόνο όσους αγνοούνται και δεν μπορεί να τους βρει κανείς γιατί καθείς διαλέγει τις πληγές του όπως το ρήμα διαλέγει τον χρόνο που θα κληθεί να δώσει συγκατάθεση ωσπου η πρόταση να σχηματίσει το εγώ της επιλογής μας για να στήσουμε την συγκάλυψη ενός εγλήματος κατα της ανθρωπότητας που αυξάνει τις ανάγκες της κατα κεφαλής εισοδημα πεποιθήσεων που όλοι υιοθετούμε για να μπορούμε να αγνοούμε πως στρώνουμε δρόμους από αίμα και σεντόνια με μαλακτικό για να ξεκουράζουμε τους ύπνους μας που διαταράσσονται από ενοχικά συνδρομα που οφείλουν την υπαρξή τους στην ακαμψια του νευρικού μας συστήματος να αποδεχθεί με σαφή και απόλυτο τρόπο πως ότι δεν υπάρχει είναι Θεός γιατί όσα είναι εδώ μαζί μας έχουν όρια γι αυτό ποτέ κανένας κήπος δεν μπορεί να είναι ζούγκλα και ας μην υπάρχει κανείς να καταλάβει πως η αποκοπή στιγμών από την ζωή δεν γίνεται επικόλληση στο χαρτί με σημείωσεις για εξετάσεις σε γιατρούς που διαβάζουν ακτινογραφίες με άστρα και σημειώνουν τις εκλείψεις άγχους του δεκαημέρου ορίζοντας όσα πιστεύουν οτι είσαι όταν ξέρουμε κι δυο πως εμεις μαζι σημαίνει μόνοι μας όπως τα ξωκλήσια στα βουνά και τα αγρίμια της ερήμου που περπατάνε δεκα χιλιαδες χιλιομετρα και μόλις συναντησουν εκείνο που τους θρέφει κρύβονται μην τα καταλάβουν πως είναι ανυπερασπιστα μπροστά στο φαγοπότι των καρδιών και ετσι κιτρινίζουν σαν την αζαλέα που ξερει πως η ζωή στα σπίτια βρίσκεται μόνο στις γλάστρες και στη στήλη γάμου και κηδειας των εφημερίδων που ξεφυλλίζουν όσοι θέλουν να μάθουν κάτι από τα γραφόμενα αυτών που δεν ξέρουν τίποτα αλλά μιλάνε γιατι ξέρουν να χτίζουν φωλιές απο κάγκελα στα μυαλά μας και οπως σε όλες τις φυλακές είμαστε ελεύθεροι να νομίζουμε πως κάποιος μας περιμένει απ έξω και συ με βαλες να στα εξηγώ ολα αυτα μα εγώ έπαψα να γραφω μιλώντας με μενα εδω και καιρό και υστερα ενα ω, το μεταίωρο βήμα του πελαργού και πηγες και χτύπησες με δύναμη στην γη και εγω ακόμη χτυπω γιατί κατάλαβα πως κάτι απο μένα που είδα σε σένα δεν θα είναι πια δικό μου.
Posted on
23.12.11
by I Have Seen the End
από όλες τις ψευδαισθήσεις μόνο ο έρωτας ειναι αληθινός
από όλες τους έρωτες μόνο η αλήθεια είναι ψευτικη
απ ολες τις αλήθειες μόνο την ψευδαίσθηση ερωτευόμαστε
Posted on
13.12.11
by I Have Seen the End
Στο καχύποπτο βλέμμα του γείτονα· το παραθυρό μου
Posted on
13.12.11
by I Have Seen the End
Η αισθηση οτι κάποια πράγματα τα εχουμε ξαναζήσει, οφείλεται στο γεγονός οτι ζούμε ως πράγματα.
Posted on
9.12.11
by I Have Seen the End
Κανένας πόνος δεν κάνει λάθος για την πληγή που ανοίγει.
Posted on
6.12.11
by I Have Seen the End
Μέσα στα πόδια μας, πήγαμε παντού. Κανείς δεν μας καταλαβαίνει όπως τα παπούτσια μας.
Posted on
6.12.11
by I Have Seen the End
Ο ουρανός είναι διάφανος, μας κρύβει όλους.
Posted on
6.12.11
by I Have Seen the End
Στην θέα κάποιου που σκέφτεται, υποφέρω.
Posted on
28.10.11
by Chaosophe®
Posted on
19.10.11
by Chaosophe®
Και είπεν ο Θεός την ένατη μέρα: "Ας γίνει η Συνείδηση και ας τρέφεται με Αυταπάτες. Κανείς δεν μπορεί να είναι και Ελεύθερος και Άνθρωπος" και είδε ο Θεός οτι αυτό ήταν καλό. Και εκοιμήθη ήσυχος.
Posted on
11.10.11
by Chaosophe®
Οταν ήταν δεκαέξι ο Γιάννης έπιασε δουλειά σε super market. Εκεί για σχεδόν μισή μέρα έβαζε προιόντα στα ράφια. Του Γιάννη του άρεσε πολύ να βάζει προιόντα στα ράφια. Κάποια στιγμή ο πατέρας του είπε οτι έπρεπε να πιάσει μια αληθινή δουλειά. Πολύ λυπήθηκε ο Γιάννης μα πήγε στο super market και τους είπε οτι θα πιάσει μια αληθινή δουλειά. Ο Γιάννης διάβασε πολύ, πήγε στα εξωτερικά. Τωρα είναι δικηγόρος, και του αρέσει πολύ να βάζει την δικαιοσύνη στα ράφια του νόμου.
Posted on
10.10.11
by Chaosophe®
Posted on
30.9.11
by ₳ȶǻӿɨḁ™ ©ɧǡѻ Ⱦɛ SɧɛɛP
Posted on
19.9.11
by ₳ȶǻӿɨḁ™ ©ɧǡѻ Ⱦɛ SɧɛɛP
Τούτη εδώ η σήψη, η αποστράπτουσα απάθεια σαν των επισκόπων, τουτος εδώ ο δειλός θυμός, αυτή η έρπουσα εκθήλυνση των ενστίκτων, το ξερατό της πλατωνικής πολιτείας, η βρωμιά της προχριστιανικής σωκρατικής πολιτικής μαιευτικής, όλα αυτά ανακατεμένα με την ψυχολογία του σκλάβου, με τα λατρευτικά θυμιάματα των αγίων ανέραστων ασώτων που θέλαν την ζωή να είναι τιμωρία και ο θάνατος ελπίδα επιστροφής και ενσώματης αισχατολογικής εκδίκησης και καταστροφής των πάντων, αποτελεί για μας μια αντίστροφη προφητεία που βάλαμε σε εφαρμογή και εκπληρώσαμε με ευβλαβική ακρίβεια. Όχι πια η κυκλική επαναλαμβανόμενη κίνηση του σύμπαντος, όχι η παγανιστική ένωση με την φύση ως μέρος της όχι πια η δημιουργία θεών με αδυναμίες ανθρώπων, όχι πια μια αναδίπλωση του εαυτού σε σπείρα, ούτε ο θάνατος αιτία πράξης της αγάπης και της δημιουργίας, παρα μόνο ασεξουαλική υποταγή δια μέσου ευθειοκρατικού ιστορικού μονόδρομου, για το τελικό ξεκαθάρισμα των αμαρτωλών της σάρκας που βαραίνονται απο την ηθική της ενοχικής νευρωσης. Μόνο τάφοι μαρμάρινοι για όσα λείπουν, όχι Ακρόπολη για όσα είναι εδώ, μόνο παρακαλετά ψαλμών και δάκρυα, όχι η σιωπή της ενατένισης αυτού που συμβαίνει. Όχι πια τα χέρια αλλά μόνο τα λόγια γιατι Εν αρχην ο Λόγος, ούτε άλλο αποδοχή του διαφορετικού αλλά το Καλό στην τελική νική που θα εξαφανίσει το Κακό, με μυστικό όπλο το τεχνολογικό "θαύμα" της αποκοπής από το διαβολικό φυσικό κόσμο. Οχι άλλο πια μυστικότητα και διερεύνηση αλλά μόνο σπουδαγμένοι αμόρφωτοι με ειδικότητα στην αγγλοσαξονικη κουλτούρα της αλαζονείας, αφημένοι να υπηρετούν τα χρήσιμα, να αποθεώνουν τα καθόλου. Όχι πια το κοινό δράμα αλλά μόνο η προσωπική προβολή της τραγωδίας ή της επιτυχίας που δεν αφορά κανέναν ουτε νοιάζει κανέναν γιατί κανείς δεν ανήκει πουθενά παρα μόνο στην σημαιοστολισμένη εγωτικότητα του.΄Όχι άλλο πια εξερευνηση των αισθήσεων για την παραγωγή της εκτης, μα μόνο ενα ορθό δόγμα υπέρτατης Αλήθειας που ακολουθείς πιστά και σου τάζει σωτηρία,ευτυχία ή χρήμα, μηχανισμός και μοτίβο που επαναλαμβάνεται σε όλες τις αξίες με τις οποιες γαλουχηθήκαμε και εκλάβαμε ως προσωπική αξιομισθία. Λαός που γύρισε την πλάτη του στα φρούτα που βγάζει ο κήπος του και στήριξε όλη την νοητική διατροφή του σε εισαγώμενες εξωτικές "ελπίδες" διατροφής είναι καταδικασμένος σε γλωσσολογική παρακμή, σε συναισθηματική αναπηριά και σε νοητική μηχανική. Όσο πιο βαθιά αναζητούμε να αποδώσουμε το κακό που μας βρήκε σε χθόνιες σκοτεινές δυνάμεις, σε συνωμοσίες αιωνίων εχθρών, αγνοώντας τις αποφάσεις που λαμβάνουμε ως οντότητες και ως κοινοτητα τότε το μόνο που όντως μας αξίζει και μας αναλογεί είναι ο όλοενα και αυξανόμενος ανθελληνισμός που συναντάμε. Το μόνο πραγματικό χρέος μας είναι το αυξανώμενο επιτόκιο της αδιαφορίας μας για τα άλλα πλάσματα που φέρνουμε στον κόσμο όχι ως αποτέλεσμα στιγμιαίας ενοχικής αναλαμπής της συνείδησης αλλά ως κατανόηση του πλάσματος που είμαστε. Γιατί άλλο το να "έχεις" συνείδηση και άλλο το να την παράγεις. Αν δεν με πιστεύετε ρωτήστε τον Ηράκλειτο ή τον Φάντομ Ντακ.
by ₳ȶǻӿɨḁ™ ©ɧǡѻ Ⱦɛ SɧɛɛP
Posted on
4.9.11
by Chaosophe®
Με έπιασα να ψαχουλεύω τις τσέπες μου μα δεν θυμάμαι τι έψαχνα αφου το να ξεχνάμε είναι ο μόνος τρόπος για να παραμένουμε νέοι και αθώοι. Όλες οι αναμνήσεις χαρτάκια που πέφτουν από τις τσέπες μας καθώς ψάχνουμε το νόμισμα που θα εξαγοράσουμε την υπαρξιακή μας αφηρημάδα. Λησμονώ, σημαίνει χερια που χαιδεύουν το μέτωπο και μουρμουρίζουν παραμύθια που συνέβησαν σε άλλους και αυτό είναι νανουρίζω/
Posted on
27.8.11
by Chaosophe®
Απ΄ όλες τις γλώσσες, η μουσική είναι η μόνη που δεν ψεύδεται/