Cassiopeia Rising/Infrared Echoes star 2: Lay down your Fears
Posted on 21.8.10 by Chaosophe®
Μην φοβάσαι, για μένα το σύμπαν δεν είναι ολογραφικό όπως για τους επιστήμονες αλλά λογοτεχνικό όπως για τους ονειροπόλους. Σήμερα όλη μέρα ο ουρανός είναι μισοτελειωμένα σύννεφα που διασχίζουν νωχελικά τις σκέψεις μου και συ η αίσθηση ενός ονείρου που κρέμεται από τα βλέφαρά που πρέπει να κοιμηθώ για να τελειώσω. Με βρίσκω συνέχεια σαν κλωστή που τυλίγεις αφηρημένα γύρω από τα δάχτυλά σου, με χάνω σαν μικροαντικείμενο που δεν ξέρεις που έβαλες και όλα αυτά γιατί τι άλλο θα μπορούσα να είμαι για σένα; Δεν σου ζητώ τίποτα, μην φοβάσαι λοιπόν. Μου είναι αρκετό που αναπνέεις μέσα μου και ξενυχτάω για να το νιώθω. Μου φτάνει που αλλάξαμε τον κόσμο, που είδα τα μάτια σου να γίνονται πρωινά, τα χείλη σου να τεντώνονται σαν τόξα γιατί χαμογέλασες. Είναι αρκετό που σε φίλησα, που βάλαμε αλλιώς τα αστέρια στον ουρανό και γίναμε λόγια σε σελίδα αγνώστου ποιητή. Το ξέρω πως ονειρεύομαι. Μην φοβάσαι σου λέω. Κανένα όνειρο μου δεν έγινε ποτέ πραγματικότητα.
