Eσωτερισμός και Ηθική
Posted on 21.5.05 by Ισχνούς Χρησμός
Δεν γνώρισα εσωτεριστή που να μην πάσχει απο κάποιο είδους ηθική, γεγονός που πάντα προκαλεί μια αναγούλα στην καλαισθησία μου.Η παρακμή του ηθικολόγου εσωτεριστή είναι εμφανής όταν στις συζητήσεις του εισάγει την ηθική ως πρωτεύουσα λύση στα σύγχρονα προβλήματα του ανθρώπου και ταυτόχρονα στο πρόσωπό του κάνει την εμφάνιση της η ντροπή που γεννιέται από τις συσσωρευμένες ενοχές μιας ηθικής που καθόλου πια δεν πιστεύει. Αδυνατεί βεβαίως να εξηγήσει γιατί είναι απαραίτητη η ηθική μα πιστεύει ότι είναι κάτι που εξυπηρετεί το “γενικό καλό”.Αν διέθετε μια στάλα αυτογνωσίας ή έστω μια τάση για ειλικρίνεια, θα έπρεπε να πει ότι η ηθική του είναι το πιο δυνατό του ένστικτο, αυτό που πιο πολύ απ' όλα έχει μέσα του αναπτυχθεί και επικρατήσει,το ένστικτο που παραλύει όλες τις σκέψεις, όλες τις επιλογές,κάθε δυναμική.
Το ένστικτο της υπακοής.
